YEMUZ Nevzat Tarakçı
27.02.2006

Sen diyorsun ki : “Ben gurbetteyim, gurbetlerdeyim, öksüzüm, garibim sefilim.”

Yapamam, yaşayamam, ince hesaba gerek yok, muhakkak gitmeliyim.

Ben diyorum ki: “Çift vatanlıyım, ana vatan, asıl vatan, ata vatan, ara vatan. Her neyse.”

Kanı var dedemin  bu toprakta bu bayrakta! Benimdir elbet bir hisse. Atam kadar kim hissedebilir “vatan” sözcüğünün derin anlamını.

O atam ki; yüzyıllarca vatan için, özgürlük için savaşmadı mı?

Sen: “Geçiciyim, kiracıyım.” diyorsun.
Ben: “Gerçek mal sahibiyim, bu tapunun bir hissesi de bende” diyorum.

Bu ülkenin kuruluşunda, hangi unsurun emeği var atamdan fazla.

Sarıkamış’ta kim daha fazla öldü yiğit süvarilerimden başka.

Büyük liderlerin sağına bak soluna bak, birçoğu Kafkaslı.

Vatan haini yok Çerkes, Çerkes’in haini olmaz, budur işin aslı!

Değil miyim gerçek sahibi bu ülkenin.

Benim duruşum sağlam, hizmetim ortada, itibarım da. Bu çok iyi bilinsin!

Dedim ya: ” Bu ülkeyi kuran gerçek kahramanlardan dedem.” Mal sahibiyim, söz sahibiyim, hatta naz sahibi.

Anla beni ne olur, anla artık. Ev sahibiyiz hepimiz, yok mu tapuda adımız…

Yoksa olmaz itibarımız, İyi yetişemez neslimiz, hançerlenir idealimiz!

Sesler karışabilir bazen; ama karga seslerini bastırmalı sesimiz.

Birleşecek gönüller, tutuşacak eller, yol yok başka.

Davetliyiz hepimiz sevgiye, dostluğa, kardeşliğe ve aşka.

Unutulmayacak, unutulamaz elbet, göçler, sürgünler, çile dolu günler,
derin dersler alınmalı,

En büyük dersin alınacağı şey, millet şuuru ve vatan kavramı olmalı.

Yüreğimde Kafkasya sevdası sönmeyecek hiç, yaşadığım vatanımın sevgisi de olamaz eksik! Tanışalım diye renkler ayrı, diller farklı; emridir bu Yaratıcı’nın, bunu böyle bildik.

Kültür filizleri meyveye durmalı, genç Şamiller yetişmeli, oynanmalı yeniden kartlar.

Yüreğinde Atavatan ve Anavatan sevdasıyla yeniden şahlanmalı Nartlar.

Yaşayacak sonsuza kadar maskesiz ve makyajsız kültürüm.

Yüreğine vatan aşkı, gönlünde dil sevdası olmayanlar için ziyadesiyle üzgünüm.

İlelebet yaşasın, efsaneler ülkesi Cennet Kafkasya’m!
İlelebet  yaşasın medeniyetler beşiği güzel Türkiye’m!

Çok şey sığar unutmayın; sınırlı değil, yüreğimiz, geniştir bizim. Sevgi dolsun gönüller, kinler, nefretler unutulsun yok olsun, dost olsun her kesim.

İnsanlık kazansın, dostluklar yaşasın sonsuza kadar.

Değil mi Kafkasya bir sevdadır, o en güzel yar.

Olmalı hedef, sevgi, kardeşlik ve barış.

Tembellik, fitne, bozgunculuk ve dedikoduysa hızla kaçış. Kavramalı zamanı, tanımalı parayı artık toplumum. Thamadeler, yunafeler rehberim, eşsiz kültürüm olmalı hayat okulum. Ondan doğmalı, basiret, asalet ve uyum.

Yok olursa dilim, unutulur şüphesiz benliğim. Konuşmak ve kullanmak için dilini, gayretli mi gençliğim.

Örnek olalım, ortam bulalım ne olur yalvarırım, yoksa yazık olur. Sahip çıkılmazsa, tedavi edilmezse inanın bu hasta ölür! Dost üzülür, düşman sevinir. İki vatanda köprü, yardımlaşmada örnek, çift vatanda bir millet olalım.

Varsa gençliğe vatansızız çağrışımı yapan, anlatalım, uyaralım.

Kültürüm, örfüm, saygım benim mücevher kasam,

İlelebet yaşasın Türkiye’deki güzel Kafkasya’m!