YEMUZ Nevzat Tarakçı

Bayram sonrası, çeyrek asırdır varlığını sürdüren köklü bir kültür derneğimizin genel kurulundaydım.
Tek liste olduğu için oylama kısmı gayet sakin geçti.
Yeni yönetime başarılar diledik.
Samimiyetle yapacağınız her çalışmada, maddi manevi her konuda yanınızdayız, dedik.
Ve sohbet, temenni kısmına geçtik.

TEMENNİLER
Programın, temenniler kısmı dikkat çekiciydi.
Dile gelen sorunlar tanıdık, endişeler ve korkular bilindikti.
Duygu ve düşüncelerini ifade eden üyelerin temennileri özetle:

• Gençler nerede?
• İşler, istediğimiz gibi gitmiyor, suçlu kim?
• Dilimiz unutuluyor.
• Xabze öksüz ve yetim.
• Geleceğimizi planlayamıyoruz…

Tarihi süreçte hep konuştuğumuz, hep kucağımızda bulduğumuz sorunlar bunlar.
Hep kıyıcığında dolaşıp durduğumuz, dokunup kaçtığımız,  iri iri laflar ettiğimiz ama sözün ilerisine geçemediğimiz, umursamazlığımız, vurdumduymazlığımız ve samimiyetsizliğimizden çözüme ulaştıramadığımız kördüğümlerimizdi bunlar!
Bu sorunlar, çözülemeyecek kadar zor sorunlar mı?

GENÇLİK, ANA DİLİ ve XABZE
Sorular, sorular…
Gençliğimiz, ana dilimiz ve xabze’ mizle ilgili endişeler, korkular ve sonu gelmez sorular, sitemler…
Gençler ana dilini konuşmuyor, derneklere uğramıyor, cenazelere katılmıyor, thamadeleri örnek almıyor…  serzenişi, çözüme ne kadar hizmet eder?
Gençlerle daha sağlıklı bir iletişime geçmenin hiç mi başka yolu yok?
Yetişkinler olaylara niçin daha kapsamlı, daha güncel bakamıyor?
Neden ezber bozamıyor, yıllardır aynı ezberi tekrarlıyoruz?
An dili sorunu neden gün geçtikçe katmerleşiyor?
Devlet desteğini almak dâhil yapılması gerekenleri ciddiyet ve samimiyetle yapabiliyor muyuz?

ASIL SORUN
Asıl sorun, gençler ve yetişkinler arasındaki iletişimsizlik.
Karşılıklı suçlamaların nedeni de bu.
O halde çözüm ne olmalı?
Kapılar nasıl açılmalı, köprüler nasıl kurulmalı?

GENÇLER XABZEDEN BİHABER Mİ YETŞİYOR?
Sizce de gençler xabze kurallarını yeteri kadar biliyor mu?
Eminim siz de “Hayır!” diyorsunuz.
O halde çözümde odaklaşacağız.
Birlikte çözüm üreteceğiz.

XABZE KİME EMANET?
“Sürgünden sonra asli yaşam ve gelişim alanından çıkmış, geliştirilememiş, işlenememiş hatta işlevsizleştirilmiş ve bugün bölgeye göre değişen ritüellere ve ne yazık ki yaşça büyükler sultasına dönüşmüş ‘xabze’den” söz ediyoruz.”

“Xabze, geçmişte son derece işlekti. Hayatın her alanına yönelik düzenlemeleri vardı, fakat ne yazık ki çağ o çağ değil, coğrafya o coğrafya değil.”
“Yani mey aynı mey ama meyhane başka, saki başka, saz başka!”
Zor sorularım şunlar:
Sizce de xabze günümüzde yaşça büyüklerin sultasına mı dönüştü?
Bugün birilerinin ”Kral çıplak!” demesi gerekmiyor mu?

MUHİTTİN ÜNAL’IN TEKLİFİ
İsmi, bu kültürle özdeşleşmiş bir dava adamı, yaşamı boyunca edindiği engin tecrübeyle geçmişten geleceğe ışık tutan, bilgi ve birikimini topluma aktarmak için çırpınan bir kültür insanı Sayın Muhittin ÜNAL.
Gençlerin, kültür ve kimlikleriyle barışık yaşayabilmesi için kültürün merkezine ışık tutan, iyi ki varsınız dediğimiz kıymetli bir değer Muhittin Bey
Değerli thamdemiz Sayın Muhittin ÜNAL’ın, xabzenin yaşatılması konusunda önemli bir projesi var…

GENÇLERİN ÇANTASINDA TAŞIYABİLECEĞİ  “XABZE” KİTAPÇIĞI
Büyüğümüz der ki: “Geleneklerimiz gün geçtikçe unutuluyor.  Gençler xabze kurallarından uzak büyüyor. Özellikle gençlere bu kuralları benimsetmek, sevdirmek ve uygulama birliği oluşturmak amaçlı sadece uzmanların katılacağı bir çalıştay düzenlense ve devamında, çağın koşullarını dikkate alan uygulama kabiliyeti yüksek bir kurallar bütününü gençlerimizin çantalarında taşıyabileceği rehber bir kitapçık haline dönüştürmek bence çok önemli bir hizmet olacaktır.”
Doğru söze ne denir!

İKİ SEÇENEK
Önümüzde iki seçenek var:
Ya “xabze”nin can çekişme sahnesini gaflet içinde seyredip oturacağız ya da “xabze”yi kurtarmak için bir şeyler yapacağız!
Ne dersiniz, “Ah, vah, eyvah!” ’larla “xabze” yi yaşatabilir miyiz?
Elbette hayır!
O halde bir an önce Sayın Muhittin ÜNAL’ın teklifini hayata geçirmeliyiz.
Gençlere rehber olacak bir kitapçık hazırlamak çok zor olmasa gerek.
Bu çalışma layıkıyla yürütülürse gençlerin xabze konusunda farkındalık oluşturmasına büyük katkı sağlayacaktır.
Konuyu kamuoyuna yeteri kadar anlatabilirsek çalıştay, kitapçık ve diğer masrafları karşılayacak sponsor bulmak çok kolay olacaktır.
Böylece gençler öz kaynağa ulaşacak, yetişkinler kısmen de olsa rahatlayacaktır!
Kazanan kültürümüz, toplumumuz olacaktır.