ELBEG Murat Duman
24.06.2006

Bildik bir hikaye anlatılır, körü körüne birine bağlananlar, kendini zeki sananlar için. Hikaye özetle şöyledir;

Bir gün kralın huzuruna ünlü bir terzi gelir ve sadece zekilerin görebildiğini söylediği bir elbise diktiğini ve bunu krala hediye etmek istediğini söyler. Kral terzinin diktiği bu görünmez elbiseyi sözüm ona giyer.

Kimse elbiseyi göremez ama diğerleri aptal olduğunu düşünmesin diye görüyormuş gibi rol yaparlar, kral yeni elbisesini herkese göstermek için meydana çıktığında bir çocuk çıkar ve “kral çıplaak” diye bağırmaya başlar. Sonra herkes sanki uykudan uyanmışçasına kendine gelir çocuğu onaylar…

Hayat hep zıtlıklarla doludur aslında. Her şeyin biz zıttı vardır mutlaka; İyi-Kötü, Güzel-Çirkin, Zeki-Aptal, Soğuk-Sıcak, Gece-Gündüz vs…

Zıtlıklar olmazsa olmazdır hayatta. Yani iyi olmazsa kötü olamaz, çirkin olmazsa güzel olmaz.

Zekiler ve aptallar da olmazsa olmazdır.

Aptallık ve zeka, doğuştan, kalıtımsal olumsuz bir etki olmadığını var sayarsak, sonradan gelişen ya da gerileyen bir özelliktir aslında.

Aptallık neyi ne kadar bilmediğiniz, anlamadığınız değildir. Yukarıdaki hikayede olduğu gibi aptal görünmekten korkmaktır. Yıllarca hiç olmayan bir elbiseyi giyen kralı, sırf aptal görünmemek için alkışlamaktır.

Bu hikayenin aktörleri olan kral ve zeki halk hep vardı yaşantımızda. Bizler kimi zaman kral kimi zaman da aptal görünmekten korkan halk olduk.

Elbette bu hikayedeki anlatım mecazi. Yani öyle masallardaki ya da tarih kitaplarındaki krallar değil kast edilen.

Krallık düzeni birçok ülkede yıkılmasına, artık geçerli bir rejim olmamasına karşın herkesin bir kralı olmuştur hayatta. Bazen de herkes kral olmuştur, hatta kraldan daha kralcı. Tıpkı bizim Çerkes toplumunda olduğu gibi.

Siyasette, sanatta, edebiyatta, ailede, dernekte, toplumda, köyde, şehirde… Kimi yazar, kimi yaşlı, kimi iş adamı, kimi hoca, kimi hacı, kimi anne, kimi baba…Herkesin bir kralı vardır mutlaka.

Ancak kötü kralda vardı iyi kralda, tıpkı zeki ve aptal insan gibi.

Hayatımızın her alanında kralın çıplak olduğunu bilen ancak çevresindekiler aptal olduğunu düşünmesin diye sesini çıkartmayan sayısız insan var.

Sorgulamadan, ölçmeden, tartmadan körü körüne birine, birilerine bağlanan o kadar çok insan var ki.

Ve elbette tüm bunlara rağmen ortaya çıkıp gücünün yettiği kadar bağıran çocuklarda var, yanımızda, bazen içimizde.

Tıpkı 4 yıldır var gücü ile “kral çıplaaakkkk!” diye haykıran bu site gibi…

Evet kral(lar) çıplak,

Halkının yok olacağını bildiği halde bu yok oluşa dur demeyen kral(lar) çıplak,

Yıllarca kültürünü geliştirmeden, yenilemeden, gücünü başka yönlerde harcayan kral(lar) çıplak,

Yapılanı beğenmeyen, kendi bir şey yapmayan, üstüne üstelik yapılanı baltalayan, üreteni kendi düşüncesinde olmadığı için yıpratan kral(lar) çıplak,

Kendi kişisel egosu, sosyal statüsü, kariyeri için halkını kullanmaktan çekinmeyen kral(lar) çıplak,

Kendi bildiği halde, ruhunun sesini yani dilini çocuklarına, halkına öğretmeyen kral(lar)  çıplak,

Bugünün şartlarını iyileştirmeden, henüz kendini düzeltmeden karşısındakini düzeltmeye çalışan, üstelik bunu yaparken de olmadık iftiralarda bulunan kral(lar) çıplak,

Dine, siyasete, politikaya kendi kültürünü alet eden, basiretsiz, beceriksiz kral(lar) çıplak,

Kişisel çekişmelerle halkının geleceğini karartan, milliyetçiliği kafa tasçılık, ırkçılık gibi algılayan kral(lar) çıplak,

Toplumunun, halkının geleceğini silahla, kanla kurtaracağını sanan, her fırsatta savaş çığırtkanlığı yaparak masumların ölümüne sebep olan, bunu ise kurtuluşa giden yolda önemsiz kayıp olarak gören örümcek kafalı kral(lar) çıplak,

Gücü yettiği, bilgisi, becerisi, nüfuzu olduğu halde kendi halkı için çalışmayan, belli bir yere gelmiş, toplumda saygınlık kazanmış ama kendinden ve kültüründen bi haber kral(lar) çıplak,

Kendi vatanını bir kez dahi görmeden üzerinde siyaset yapan, karalayan, kötüleyen kral(lar) çıplak,

Derneğini boş zamanlarını değerlendirdiği, sadece kuru sohbetlerin yapıldığı yerler olarak gören, boşlukta yaşayan kral(lar) çıplak,

Boş söylemlerle halkını bölen, kültürünü ortak paydası göremeyen kral(lar) çıplak,

Kralına körü körüne bağlanan, zeki görünmeye çalışan halklar çıplak…