Tüm dünyadan 230 cansız vücut, içi sıvı nitrojen dolu büyük metal silindirler içerisinde, eksi -196 derecede, tıbbın ilerleyip kendilerini yeniden dirilteceği günü bekliyor. Buna ‘cryonics’ deniyor. Sözlük anlamı, insanların bilinmeyen bir gelecekte çözülmek üzere dondurulması olan cryonics terimi, ilk olarak 1965 yılında kullanıldı. Ancak ilk kez Neil R. Jones 1930’larda yazdığı bir romanda insanların dondurulmasından söz ediyordu.
Ünlü fizikçi Robert Ettinger da 1964’de yayımlanan ‘Ölümsüzlük İhtimali’ adlı kitabında insanların gelecek yıllarda canlandırılmak üzere dondurulması fikrinin akla yatkın olduğunu ileri sürüyordu. Dünyada dondurulan ilk kişi 73 yaşında akciğer kanserinden ölen Amerikalı psikolog James Bedford’dı. 1967’den beri buzlar içinde diriltileceği günü bekliyor.
Bazıları için insanları, nano teknolojinin ve tıbbın çok ilerlediği, her hastalığa çare bulunabildiği, tek bir hücreden bile bir insanın yeniden yapılandırılabildiği bir çağda uyandırmak için paralarını almak, umut tacirliğinden başka bir şey değil. Ancak yapılan bir deney hiç de öyle demiyor.
Dr. Paul Segal’in 1992’de American Cryonics Society’nin sponsorluğunda Kaliforniya Üniversitesi’nde yaptığı şu meşhur deneyden söz ediyoruz. Dr. Segal beagle cinsi sevimli köpeği Miles’ı dondurup tekrar hayata döndürmeyi başarmış ve bu deney cryonicsist bilim insanları için o günden beri büyük bir ispat olarak kabul ediliyor.
Miles kanı çekildikten sonra dondurularak öldürülmüş, 70 dakikalık klinik ölümün ardından kanı tekrar damarlarına enjekte edilerek oda sıcaklığında geri getirilmişti. Üç buçuk yaşındaki köpek hayata geri döndüğünde tüm karakteristik özelliklerini olduğu gibi taşıyordu, alışkanlıkları ve huyları değişmemişti.
Bu, dondurulan insanların bir gün yeniden hayata döndürüldüğünde hafızalarının yerinde olacağına ispat olarak gösteriliyor.

Fatih Gülgün