ABİDİN ELDEROĞLU KİMDİR?

Doğum: 1901 Denizli
Ölüm: 1974 İstanbul

Ressam, 1926’da İstanbul Öğretmen Okulu’nu bitirdi. 1930’da Paris’e gitti. Burada André Lhote ve Albert Laurens atölyelerinde iki yıl çalıştı. Yurda döndükten sonra bir süre resim öğretmenliği yaptı. Önceleri peyzaj ve portre üzerinde çalışan Elderoğlu, 1940’larda resimlerinde lekeci bir anlatım şeklini kullandı ve 1950’lerde de resimlerinde soyut bir anlayışla geleneksel Türk motiflerini işledi.

İzmir Ressamlar Cemiyeti’nin etkin üyesi olarak, başta devlet sergileri, çeşitli karma sergi­lere katıldı. 1932’den başlayarak yurt içinde ve yurt dışında kişisel sergiler açtı, 1945’te İzmir’de Ege Ressamları Sergisi’nde birincilik, 1963 Sao Paolo İki Yılda Bir Sergisi’nde (Brezilya) onur ödülü, 1966 Tahran İki Yılda Bir Sergisi’nde özel ödül kazandı. 1964’teki 25. Devlet Resim ve Heykel Sergisi’nde Başka Dünya adlı tablosuyla ikincilik ödülü aldı.

SANATI

Abidin Elderoğlu’nun 1932-1942 yılları arasındaki dönemi, büyük boyutlu simgesel nitelikli tablolar ile klasik denebilecek peyzaj ve natürmortları içerir. Doğaya bağlı renkçi bir anlayış, bu dönemini belirleyen özelliklerin başında gelir; desenin doğru anlamda renkle bütünleşen etkinliği, ciddi bir atölye anlayışından kaynaklanır. Kübist yönelişleri fazla abartmadan dozunda kullandığı birkaç etüdü dışında, Fransa’da eğitim gördüğü Lhote estetiğini benimsemediği söylenebilir. 1950’lerden sonra çizgiyi, kaligrafik bir kompozisyon düzeni içinde uyumlu kavisler, dolu ve boş biçim­lerle uyguladığı bir dizi çalışmasında eski Türk yazısından esinlenen Abidin Elderoğlu, bu yönüyle çağdaş Türk resmindeki soyut eğilimlerin içinde bulundu.