YENİ GENEL BAŞKANA MEKTUP

YEMUZ Nevzat Tarakçı

Sayın Genel Başkanım,
Nihayet seçimler bitti, bu hizmet yarışının kazananı siz oldunuz!
Sizi tebrik ediyor, yeni görevinizde üstün başarılar diliyorum.
Artık, KAFFED gibi sorumluluğu çok ağır bir kurumun yükü sizde.
Bu toplum, bu kültür için fedakârlık zamanı.
Emekleriniz için şimdiden binler teşekkür.

Sayın Başkanım,
Temsil ettiğiniz toplumun, çözüm bekleyen sıradağlar gibi sorunları var.
Bunu en iyi bilenlerden biri sizsiniz.
Ne yazık ki bu sorunlar, çözülmüyor, çözülemiyor.
Sorunlar çözülemediği için toplum çözülüyor.

Sayın Genel Başkanım,
Siz, yeni dönem için dağ gibi sorunları çözmeye,
Yani yaralı kültürü kurtarmaya,
Yani toplumun kültürel bilincini arttırmaya,
Yani halkı, özellikle gençleri kucaklamak için geldiniz.

Sayın Başkanım,
Takdir edersiniz ki büyük sorunların çözümü büyük emek ister,
Büyük proje ister.
Güçlü ekip ister.

EZBER BOZACAK MISINIZ?
Merakımdan soruyorum,
Ne düşünüyor, neleri planlıyorsunuz yeni dönem için?
Ezber bozacak mısınız?
Öncelikli projeniz ne?
Kültür ve kimlik bunalımı içinde savrulan gençlik önceliklerinizin neresinde?
Hantal “kültür dernekçiliği” için önerileriniz olacak mı?
Cılız girişimler, esaslı çalışmalara dönüşecek mi?
Öncelikli problemler çözülebilecek mi?
Yoksa KAFFED, vitrine oynayan,
Kör topal işleyen,
Vaziyeti idare eden,
Ahbap-çavuş metodunu kullanan,
Günü kurtarmaya çalışan,
Birilerinin duygularını tatmin için kullandığı kurum mu olacak?

YENİ KAFFED, KURTULUŞ REÇETESİ SUNABİLECEK Mİ?
Yani yeni dönemde yeni şarkılar söylenecek mi?
Yeni besteler bestelenecek mi?
KAFFED, sesini daha gür duyurabilecek mi?
KAFFED, büyük projeler üretebilecek mi?
Yoksa “Verin parayı!” yapalım.
“Destek olun çalışalım!”
“Bulun imkânı üretelim!” mi diyecek.
KAFFED, diriliş muştusu mu olacak?
Yoksa KAFFED, toplumun ümidi olmaktan vaz mı geçecek?

Sayın Başkan,
Gün geçtikçe kültürel yaramız derinleşiyor.
Umursamazlık artıyor.
Toplum hızla kültüründen uzaklaşıyor, eriyor.
Topluma ümit lazım, moral lazım, enerji lazım.

ASPRİN TEDAVİSİNE DEVAM MI?
Sayın Başkan,
Lütfen artık kimse tedavi için “aspirin” önermesin!
İstişareler ayaküstü yapılmasın.
KAFFED’in ışıkları geç saatlere kadar yansın!
Artık dağ, fare doğurmasın!

ZAMAN, ENERJİ VE GÜÇ KAYBEDİYORUZ
Toplantılar amaçsızsa,
Alınan kararlar geçersizse,
Görevlendirilenler liyakatsizse,
Gençler kırgın ve sessizse,
Kürsüler sahipsizse,
Salonlar coşkusuzsa…
Bir yerde bir yanlışlık yok mu sizce de?
Zaman, enerji ve güç kaybetmiyor muyuz?

İŞİNİZ ÇOK ZOR!
Derneklerimiz, toplumumuzun okulu ve bu kültürün olmazsa olmazı değilse,
Dernek yöneticileri bu köklü kültürün yaşatılması gayretiyle fedakârca nöbet tutan sevdalılar olmaktan uzaksa,
“Biz, bu kültür, bu toplum için varız!” diyenlerin sayısı gün geçtikçe azalıyorsa
işimiz, sanıldığından da zor değil mi başkanım?

SİZİ KORKUTMUYOR MU?
Dernekte gönül eğlendiren,
Derneklerimize sadece düğün-kaşen bağlamında bakan,
Kültürel bilinçten uzak, her şeyi eleştiren, yıkıcı, sorumsuz, üslupsuz gençler,
Okumayan, sorgulamayan, bu kültür ve bu toplum için kılını kıpırdatmayan fakat en ufak eksiklikte, basit bir yanlışlıkta haykıran, yönetimleri insafsızca eleştiren yiğit(!) delikanlılar sizi korkutmuyor mu?
Hep eleştiren, her şeyi eleştirenler,
Her daim yılmadan, yorulmadan suçlu bulma gayretini sürdürenler, korkutmuyor mu sizi?
Hırçın, ilgisiz, sevgisiz, tahammülsüz…
Yıldızı gençlerle barışmayan,
Her daim gençleri suçlayan,
Sesiyle, üslubuyla genç zihinleri yaralayan, vicdanları kanatan,
Afra ve tafralarıyla gençlerle didişen,
Bu yüzden duyarlı gençlerle bile buluşamayan,
Daha da önemlisi, samimiyet ve gayretle kültürel programlar yapmak için can atan donanımlı gençleri dahi kırıp döken, o istekli gençlerin idealini hançerleyen, onları dinlemeye bile tahammül edemeyen dernek başkanları, yöneticiler korkutmuyor mu sizi?

Sayın Başkan,
Beynimizi zonklatan şu ayak sesleri, kültürel yok oluşumuzun yaklaşan ayak sesleri, değil mi?
Kanımızı donduran bu uğultu, geri sayımın “tik tak!” ları değil mi?
O halde nedendir bu toplumun umursamazlığı,
Nedendir bu savrulmuşluk, bu sarhoşluk?

Bilgisi, birikimi, kültürel ve toplumsal duyarlılığı olmadığı halde başkanlık makamını işgal eden, yorgun, ümitsiz, tahammülsüz beyzadeleri gördükçe emenim siz de kahroluyorsunuz!

ÇÖZÜM, KİMLİKLİ DÜŞÜNCE HARMANINDA!
Çözüm, samimiyettedir, konuşarak, paylaşarak birlikte hareket etmektedir.
Çözüm, diyalogdadır, sağlıklı iletişim kurmaktadır.
İnanıyorum ki “kimlikli düşünce harmanı” ve bu harmanın hasadı olan fikirlerin icraata dönüşmesi bu girdaptan çıkış yolumuz olacaktır.

Sayın Başkan,
Mayası, sevgi, fedakârlık ve kültürel duyarlılık olan, sorumluluğu çok ağır bir görev yürütüyorsunuz.
Temennim, her daim, diri ve derin duyguların, kültürel coşkuların sahibi olarak kalmanız.
Genel kurulun güzel geçmesini temenni ederken yeni yönetime, samimiyet ve ekip ruhu içinde uyumlu, istikrarlı, başarılı, zevkli çalışmalar diliyorum.
Yolu kültüre çıkan, duygularına akıl ve fikir katan donanımlı bir gençlik yetiştirmenin, kültürüyle barışık, uyumlu bir toplum oluşturmanın samimi, yoğun gayreti içinde olan herkese binler selam.