YAKUP YÜZBAŞI OLURSA

Semra Ademey

Annem çocukluk yıllarında Adapazarı’nın bir köyünde kalmış. Orada
anlatılırmış. Olayın kahramanını tam olarak hatırlamıyorum ama olay çok
hoşuma gitmişti.

Köyün gençlerinden olan Yakup (diyelim adına) askere gitmiş. Gel zaman git
zaman izin günü yaklaşmış. Kara kara düşünmüş olacak gibi değil. Yüzbaşının yanına gitmiş.

– Yüzbaşım ben izne gideceğim ama bizim orada “bak bu kadar zaman askerde kaldı bir şey olamadan geldi derler, sizden rica ediyorum gelene kadar üniformanızın birini bana emanet verin, demiş.

Yüzbaşı şöyle bir düşündükten sonra bu saf teklife olur demiş.

Gel zaman git zaman bizim Yakup ortada yok. İzin süresi bitmiş 10 gün
geçmiş, 20 gün geçmiş nihayet dönmüş.

Yüzbaşı hışımla çağırmış.
– Nerede kaldın iznin bitti sen halen yoksun.

Yakup oldukça sakin,
– Bu üniformanın bu kadar inisiyatifi yoksa niye bana verdin ki, demiş.