NEXAY RUSLAN

GHUNEKHO K. Özbay

25 Haziran 1941 yılında Tewçojh ilçesi Vaçosiy köyünde dünyaya geldi. 1967 yılında Adige Enstitüsü, Filoloji Fakültesi’ni bitirdi. Bölge radyo ve televizyonunda çocuk yayınları redaktörlüğünü yaptı. Daha sonra Maksim Gorki Edebiyat Fakültesi’ni bitirdi.

1960 yılından beri yazıları yayınlanmaktadır. İlk şiir kitabı 1969’da “gün sabaha karşı” yayınlandı.

Daha sonra, Çağrı-1971, Martı-1973, Çağlayan-1977, Her zaman gel-1980 de ve Rusça olarak da Vardiya, Don, Rodnik gibi gazete ve dergilerde eserleri yayınlanan şairin bunlardan başka bolca eserleri de mevcuttur.

YÜZ GERÇEKTEN

Adige’ysen
Adige şarkın olsun.
Misafiri “hoş geldin” diye,
Karşılarsan,
Adige’ysen,
Adigelikle yaşa.
Adigece’yi güzel konuş,
Yaşamın boyunca.

Adige sofrası üç ayaklıdır,
Tuzu ise kaçamak.
Seni buyur ederlerse,
Aileden olursun.
İstediğin gibi konuş,
Fakat gerçek olanda,
Adige sofrasının yuvarlaklığıdır.
Allah ne verdiyse
Misafir için sofradadır.

Herkesin annesi yok,
Annesi olmayanın,
Var bir vatanı.
Gideceği,
İşte eli,
Hepimizin annesi yok,
Vatanımız olursa,
Bizler yetim değiliz.

Karnını doyurup,
Lokmayı ikiye bölen,
Değildir arkadaş.
Kendinden kısıp,
Lokmayı bölüşen,
İşte, gerçek insan.

Tarihi güzel olan,
Fakir değildir.
Adige tarihinin,
Sınırı yoktur.

GÜZEL VATANIM

Adige vatanının güzel bir bahar akşamında,
Gök yüzü açık, nehirler şarıldar,
Her tarafı yemyeşil,yemyeşil,
Her yer kendiliğinden bereketli.

Buyur ederlerse sakın vazgeçme,
Adige vatanını göreceğin için sevin.

Şimdiki yaşamı sanki bir düğün,
Kalpler huzurlu, coşkulu.
Nerede olsam da Adige vatanını,
Anımsarım büyük bir mutlulukla.

Yoktur vatanımdan güzeli,
Adige sofrası herkese açıktır.

Sonbahar akşamında, bir bakışınla,
Adige kızları karşılar seni.
Geçmiş acıları anlatırlarken,
Güneş coşkuyla doğar burada.

Yaşamıyorsan,görmediysen, git gör orayı,
Gör, gör vatanımın güzelliklerini.