1910’da Çanakkale’de doğdu.

21 Ocak 1983’te İstanbul’da yaşamını yitirdi.

1929’da Edirne Öğretmen Okulu’nu, 1935’te Gazi Eğitim Enstitüsü Tarih Bölümü’nü bitirdi. 1937-1961 arasında İzmir Karataş Ortaokulu’nda tarih öğretmenliği yaptı. İlk öyküsü Cahit Tanyol ile birlikte 1939-1940 arasında çıkardığı “Aramak” dergisinde yayınlandı.

Önceleri Batı Anadolu’daki küçük kent ve kasaba insanlarının ilişkilerini, yaşamlarını ele alıyordu. Tek parti döneminin sorunları, eşraf, tüccar, memur arasındaki çatışmalar bu ilk öykülerinin ana temasını oluşturdu. 2’nci Dünya Savaşı’nın ardından çok partili sisteme geçildiği yıllarda demokratik ortamın yarattığı çelişkiler üzerinde durdu.

1960’tan sonra roman yazmaya ağırlık verdi. Ekonomik ve teknolojik gelişmelerden payını alamayan, çağa ayak uyduramayan köylülerin sorunlarını işledi. Doğu Anadolu’daki feodal toplum yapısına ışık tuttu.

18’inci Yüzyıl sonlarında Osmanlılarla birlikte Ruslara karşı mücadele eden Abhaz ve Adige Çerkeslerinin sert yaşam koşullarını geleneksel renklerini ortaya çıkararak anlattı.

ESERLERİ

ÖYKÜ:
Anadolu’dan Hikayeler (1939)
Cevizli Bahçe (1841)
Pembe Kurt (1953)
Üç Buutlu Hikayeler (1956)
Irgatların Öfkesi (1971)
ROMAN:
Denizin Çağırışı (1943)
Ay Tutulduğu Gece (1961)
Cemo (1966)
Memo (1970)
Yeşil Gölge (1970)
Yonca Kız (çocuk romanı, 1971)
Başka Olur Ağaların Düğünü (1972)
Kölelik Dönemeci (1977)
Bedoş (1980)
Zühre Ninem (1981)

ÖDÜLLERİ:

1967 Türk Dil Kurumu Roman Ödülü Cemo
1969 May Roman Ödülü Yeşil Gölge