|
|
................... |
|
................... |
HER ŞEY
GÖRDÜĞÜNÜZ GİBİ Mİ? |
14.01.2006 |
|
Semra Ademey
Gürel |
................... |
................... |
Sizlere bugün
bir öykü anlatacağım.
Babası küçük oğlunu avcılığa alıştırmak için yollara düşmüş. Bir
yere gelmiş kamp kurmuşlar. Tüfeği küçük çocuğa anlatmış. Fişeği
nasıl koyacağı, emniyeti ne zaman açacağı, omzuna koyduğu kundağı
hangi sıkılıkta tutacağını tek tek anlatmış.
Çocuk ısrarla avcılığı sevmediğini hayvanları vurmaktan acı
çektiğini söylemiş. Onların da annesinin babasının ya da
çocuklarının olduğunu, onları öldürdüklerinde annesiz babasız ya
da evlatsız kalacaklarının kaygısını taşımış.
Babası, karınlarını doyurmak için bunun doğal bir şey av
hayvanlarının birbirlerini avlayarak yaşamlarını sürdürdüklerini
belirtmiş. Sonunda da eklemiş: Güçlüler her zaman güçsüzleri
avlayarak yaşamlarını sürdürürler.
Bu arada yuvasından oldukça uzaklaşmış bir tavşan yavrusu neşe
içinde çalılıklar arasında koşturuyormuş. Ayağı kaymış ve tepeden
yuvarlana yuvarlana aşağı uçmuş. Bacağı kırılmış.
Göklerin hakimi kartel görmüş tavşan yavrusunu. Şimşek gibi inmiş
yanına. Sonra suratını asarak, tavşan yavrusuna neden yuvasından
ayrıldığını sormuş. Korkudan titreyen tavşan ağlamaya başlamış ve
annesinin yanına gitmek istediğini söylemiş. Kartal yuvasının
nerede olduğunu sormuş. Dağın arkasındaki yamaçta olduğunu
öğrenince pençeleriyle sıkıca tavşan yavrusunu tutmuş ve
havalanmış.
Tavşan yavrusu ilk kez bu denli yükseklere çıkabildiği için
sevinçten çırpınıyormuş.
Kampta baba ile oğul sohbet ederken üzerlerinden geçen kartal ve
pençelerindeki tavşan yavrusunu gören baba oğluna dönmüş bak demiş
görüyor musun bir tavşan yavrusunun kartal kapmış yemeye
götürüyor. Çocuk hemen tüfeği kapmış ve babasına uzatmış. Kartalı
vurup, tavşan yavrusunu kurtarmasını istemiş.
Baba nişan almış ve kartalı vurmuş. Çocuk kartalın pençesindeki
tavşanı özenle kucağına almış babasına dönmüş.
Babacığım dünyada senden daha iyi bir canlı yok… |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|