|
Dolu dolu, coşkulu bir yaz
dönemi yaşıyorum.
Festivaller, şenlikler, düğünler…
Bilirsiniz “yaz” demek
düğün sezonu demek.
İşte ben de bu hafta güzel
bir ailenin düğününe davetliyim.
Çerkes düğünü elbette.
DÜĞÜNDEYİZ
İşte düğün günü geldi.
Salon düğünü.
Salon oldukça kalabalık.
Düğün başladı.
Müzik, müzik…
Davul var, zurna var,
orkestra var…
Mızıka yok, doli yok,
akordeon yok!
Tüm müzik aletleri ortada.
Ben yana yakıla
akordeonumu arıyorum?
Boynu bükük akordeonumu
göreniniz var mı?
Elbette davul da zurna da
orkestra da güzel!
Hiçbir kültürün
müzik aletini eleştirme
hakkımız yok!
Muhakkak her birisi ayrı
bir değer.
Ama değil mi ki herkes
kültürünü yaşamalı, yaşatmalı!
HANİ AKORDEON?
Kız Çerkes,
Oğlan Çerkes,
Davetliler Çerkes.
Ya düğün?
Peki nasıl olur bu?
Hani akordeonumuz, hani
mızıkamız?
Hani
“xabze”miz, nerede kültürümüz,
hani düğünümüz?
Hani
thamade, hani
“huoh”?
Nerede zarif figürlerle
güzel Setenay?
Hani yiğit Nart, hani
Abrek?
Yoksa şu orkestrayla dans
edenler mi?
Şu davul zurnayla
oynayanlar mı?
Şu uzaklardan mahzun ve
perişan seyredenler mi?
Yoksa, orkestranın
bitmesi, mızıkanın başlanası için ümitsizce bekleşenler
mi?
Yoksa biz yanlış düğüne mi
geldik?
Adige düğünü değil mi bu?
Bari kapanışa doğru
orkestradan bir “kâfe” dinlesek!
HANİ DÜĞÜNLER VİTRİNİMİZDİ?
Kim memnun salon
düğünlerimizden?
Kadınlar mı, erkekler mi,
gençler mi, yoksa yaşlılar mı?
Hani düğünler bizim kimliğimizdi,
vitrinimizdi?
Gani düğünlerimiz
gençlerimizin eğitim alanıydı?
BİRAZ DAHA BAŞKALARI GİBİ YAŞAMAK, SONRA YOK OLUP
GİTMEK!
Çok acı değil mi,
yaşamak
biraz daha başkaları gibi... Sonra yok olup gitmek!
Rahatlar mıyız acaba top
yekûn yok olunca düğünlerimiz!
Tozlu raflardaki kamera
görüntüleri olur tesellimiz.
Anlatır bir varmış bir
yokmuş diyerek neslimiz.
HAYAT
DAMARI
Hiçbir Çerkes, dilsiz,
düğünsüz, oyunsuz, cenazesiz Çerkes olarak yaşayabilirim, demesin.
Bu değerler değil mi
bizim hayat damarımız!
Sahi sizin de
yüreğimizi sızlatmıyor mu salon düğünlerimiz?
Nerde, kim gördü salonda boynu
bükük mızıkayı, akordeonu?
Nerde mahcup gençler,
hediyesini bırakıp kaçan yetişkinler?
Kız Çerkes, oğlan Çerkes,
davetliler Çerkes…
Ama düğün?
Korkuyor insan, ürperiyor…
Ya bizler de biraz daha
başkaları gibi yaşayıp sonra yok olup gidersek…
|
