Sevgi, sevda, aşk halleri…
Belli ki seviyorsun.
“Kültürüm, kültürüm!”
diyorsun.
Sevgilinin adını dilinden
düşürmüyor,
Kültürünle
övünüp duruyorsun.
Anlaşılan, onu
deli gibi seviyorsun.
Ne mutlu sana.
Tebrikler.
KİRLENMESİN BU SEVDA
Aman sözde kalmasın bu
sevgi.
Kirlenmesin bu sevda.
Bu aşk, bu hülya!
HAYDİ SÖYLE!
Peki söyle, kültürün için
ne yaptın?
Hangi
zorluklara katlandın?
Ne kadar
bedel ödedin?
Bu güzelliğe ne kattın?
Söyle!
HANİ SEVDA, HANİ AŞK?
Yoksa fedakârlık(!) sözde
mi kaldı?
Bak “sevgili kültürün”
ağır yara aldı.
Hani ilgi?
Hani sevgi?
Hani sevda?
Hani aşk halleri?
SEVEN, SEVDİĞİNİ ÜZMEZ!
Malumdur, seven sevdiğini
korur, kollar.
Onun için
çırpınır, onun için
yanar.
Onu mutlu etmek için çare
arar.
Ya sen?
Ya ben?
Sen neresindesin bu
sevdanın ben neresinde?
SEVEN, SEVGİSİNE YALAN KATMAZ!
Seven, sevdasına yalan
katmaz.
Seven, sevdiğine böyle
yapmaz!
Seven, samimiyetten
ayrılmaz!
BU KÜLTÜRE KİM GÖZ KULAK OLACAK?
Bu soylu kültürün
gören gözü,
Duyan kulağı kim
olacak?
Aklı, beyni…
Koruyanı, besleyeni,
büyüteni…
YARALI KÜLTÜRÜM KİME EMANET?
Ah be yaralı kültürüm!
Söyle,
kime emanetsin?
Kim bakıyor sana?
Kim koruyor seni?
Kim büyütüyor?
Bakıyorum halsizsin!
Bakıyorum
mecalsizsin!
Bakıyorum nasipsizsin!
SEVGİNİN GEREĞİNİ YAPACAKSIN!
Seviyorsan, sevginin
gereğini yapacaksın!
Genç misin, yaşlı mısın
bakmayacaksın!
Kültüre akacaksın.
Kültürünle
kucaklaşacaksın!
Sevgini sözde
bırakmayacaksın.
SAMİMİYET ŞART!
Seviyorum diyorsan,
seveceksin.
Sevdiğini
hissettirecek,
sevginin gereğini
yapacaksın!
Ucundan, kenarından değil,
yüreğinden tutacaksın!
Onunla bütünleşeceksin!
Aşkını, sevdanı,
tutkunu hissettireceksin.
Değilse sözünü
etmeyeceksin.
|