İki haftadır Haftanın Yorumu
köşesinde yazamadık. Önemli bir ziyaretimiz vardı. Adigey
Cumhuriyeti'ndeydik. Makalemize başlamadan, bizi konuk eden;
Necdet Hatam, İbrahim Çetao, Mehmet Yediç, Ergun Utku (Sindukh),
Mustafa Çurmıt ve Doğan Yüksel (Tlışe) beyefendilere teşekkür
ediyoruz.
Uçakta giderken; Adigey Cumhuriyeti için yazılanlar gözümüzün
önüne geliyordu. İlkel, çağdışı kalmış, yolu izi olmayan bir
ülkeyle karşılaşacağımızı sanıyorduk. Ancak, Krasnodar'da
uçaktan inip 15 dakika sonra Adigey sınırlarına girdiğimizde,
ilk şoku yaşadık. Mükemmel bir yol bizi Maykop'a götürdü. Yol
boyunca, bir Avrupa ülkesinde hissettik kendimizi.
Maykop'a geldiğimizde ikinci şaşkınlığı yaşadık. İnanılmaz
güzel bir kent bizi bekliyordu. Vatanımız hakkında ileri geri
yazanlar için çok üzüldük.
Bu kısa ziyaretimizde bile hakkında ciltlerce yazı yazmakla
bitiremeyeceğimiz bir ülkemiz var. Sokaklar temiz ve özenli.
Kentin dış kesimlerindeki yerleşim yerlerinde bile sokaklar,
cadde genişliğinde. Kaldırımsız tek bir yer yok. Daha da
önemlisi kaldırımlar yalnız Maykoplu yayalara ayrılmış. Zaten
arabanın kaldırımda ne işi olsun? En dar sokak, 20 metre
genişliğinde.
Bu haftaki makalemiz derli toplu olamayacak. Çünkü anlatılacak
o kadar çok şey var ki. Önümüzdeki haftalarda gördüğümüz ve
tanık olduğumuz her şeyi yazacağız.
En çok etkilendiğimiz olay ise,
Dil Bayramı'nda oldu. Gerçi Adigeyliler için doğal bir şeydi.
5-6 Rus genç sahnede Adigece bir parodi sergilediler. Biz bu
yaşımıza karşın Adigece öğrenememişken; pırıl pırıl Rus
gençlerin Adigece oyun sergilemeleri karmaşık duygulara itti.
Bir kez daha gördük ki, barış içinde yaşamanın insana kattığı
çok şey var.
Ya çocuklar? Onlar bize göre dünyanın en şanslı bireyleri.
Çünkü, çağdaş bir kentte, çağdaş eğitim alıyorlar. Piyano
eğitimden, bale eğitimine her türlü olanak önlerine serilmiş.
Umarız yasalar çıkar ve bizde ailece Adigey'de yaşarız.
Dönüş için çırpınanları şimdi daha iyi anlıyoruz. Onların bin
bir güçlükle insanlarımıza anlatmaya çalıştıkları; insanca,
çağdaş yaşama diğer kardeşlerini de ortak etmekmiş. Bu güne
dek dönüş için tek söz söyleyen, tek satır yazı yazan için
bile; kendi adımıza minnetlerimizi sunuyoruz.
Diasporadaki tüm hemşehrilerimize bir tespitimizi iletmeyi
borç biliyoruz. Çok değil 10-15 yıl sonra Adigey
Cumhuriyeti'ne vatandaş olmanız Almanya, Amerika, Kanada,
Avustralya'ya vatandaş olmanız kadar zor ve çetin olacak.
Çünkü, ekonomisi ile, yönetimi ile bu ülkelerden farkı yok
denecek kadar az. Bu fark da 10-15 yılda da zaten kapanır.
Adigey'de bizi konuk eden herkese teşekkür ediyoruz. En kısa
zamanda ailelerimizle orada buluşmayı ve sonsuza dek orada
yaşamayı diliyoruz.
SonSöz
Çerkes;
bardaktaki suya, yarısı dolu diyendir. (Kuban)
|