ÜRETİCİ EMEĞİNİN KARŞILIĞINI ALIYOR MU?  

Tharkhuaxho Adam
Adige Mak, 11.08.2007

Çeviri: Jade Wumar

   
 
Herkesin malumu olduğu üzere cumhuriyetimizde yaşayan insanlar sebzecilik ile ciddi bir biçimde ilgileniyorlar. Günümüzde bahçelerden hasat edilen sebzeler, sabit aylık geliri olmayanlar ve öğrencisi olan aileler için önemli geçim kaynaklarından biridir. Ancak insanlar ürettiklerini pazarlayabiliyorlar mı ve onun getirisinden memnunlar mı? Geçmişten beri söylenegelen “çalışırsan et yersin” Adige atasözü bugünkü yaşamımızda karşılığını buluyor mu?



Sovyetler Birliği zamanında insanlar\ ürünlerini ülkenin değişik yerlerinde pazarlama imkanına sahiptiler.Kanunlar da bu duruma yardımcıydı. Bugünlerde acaba neler oluyor? Bir yıl boyunca bahçesinde çalışıp, üreten kişinin ürünlerini pazarlama imkanı çok kısıtlıdır. Köylerde kurulan küçük pazarlarda yapılan toptan satışlar domatesin, karpuzun, salatalığın ve diğer ürünlerin fiyatları kimseyi memnun edici seviyede değil. Buna karşın ne yapılabilir? Sebzeler çok ucuza satılıyor. İnsanlar bugün Moskova, St. Petersburg ve diğer büyük şehirlere ürünlerini ulaştırmaya hazırlar. Ancak üreticilerin çoğunluğu uzak mesafeden dolayı tedirgin oluyorlar. Ürünlerin arzu edilen yerlere ulaştırılmasında pek çok sorunla karşılaşıldığı aşikardır. Fakat ürününüzü büyük şehirlere ulaştırsanız da orada istediğiniz satış yapma şansına sahip değilsiniz. R.F. Başkanı Putin’in ve merkezi hükümetin bu konuyu da dikkatle izledikleri malumdur.

Pazar yerlerindeki illegal örgütlenmelerin yok edilmesine yönelik bir genelge de yayınlandı. Ancak bu sorunun çözümlenmesini ümit etmek içinde henüz çok erken. Buna rağmen üreticiler bu illegal örgütlenmeleri pek önemsemiyor. Öncelikle alın terinin karşılığını maddi olarak almak istiyorlar. Bu anlamda da devletin,üreticinin yanında olup ona yardımcı olması lazımdır. Söyleşi yaptığımız köylü üreticiler bunu ifade ediyorlar.